Grimgar of Fantasy and Ash’in her cildinin sonsözünde genellikle video oyunları hakkında yazıyorum, ama sanırım bu sefer biraz farklı bir şey yapacağım.
Daha önce de duyurulduğu gibi, bu roman bir anime uyarlaması alacak.
Bunu hiç tahmin etmemiştim ve dürüst olmak gerekirse, editörüm Bay K bana bunun olabileceğini ilk söylediğinde, ihtimal vermeyerek gülüp geçmiştim. Projenin bir anda ortadan kaybolacağından emindim. Yönetmen Ryosuke Nakamura’nın yanı sıra Mieko Hosoi-san ve tüm yapımcılarla tanıştıktan sonra bile hala yarı yarıya şüphe içindeydim.
Senaryoyu okuduğumda çok eğlenceliydi ve yaptıklarına hayran kaldım. “Neden, bu Grimgar of Fantasy and Ash, oldukça etkileyici bir hikaye. Orijinal eseri kimin yazdığını merak ediyorum. Oh, ben mi? Emin misiniz?” Kendimi her şeyden bu kadar kopuk hissediyordum. Gerçek gibi gelmiyordu.
Kurgu departmanından Bay K ve Bay H doğrudan anime yapım ekibiyle ilgileniyor, bu yüzden bir bakıma her şey çok uzaklarda bir yerde gerçekleşiyor gibi. Bunu anlamak çok zor. Benim için kontroller ve ayarlamalar dahil olmak üzere pek çok gerçek iş vardı, ayrıca bazı şeyler hakkında fikrimi belirttim. Hiçbir zaman sakinleşmemiş olsam da, her konuda nispeten aklım başımdaydı. Ama bilirsiniz, bu konuda sakinleşemedim ve hala da olamıyorum.
Bu proje, birileri romanı beğendiği ve bir animesini yapmak istediği için ortaya çıktı, bu yüzden elbette bunun için minnettarım ve mutluyum. Yapım ekibiyle doğrudan tanışma ve onlarla birkaç kez konuşma sürecinde, işe ne kadar tutkuyla ve ciddiyetle yaklaştıklarını gördüm. Her şey hakkında ne kadar derin ve detaylı düşündükleri beni şaşırttı ve çok etkiledi ve yarattıkları şeyin benim kendi orijinal çalışmama dayanıyor olması beni içtenlikle memnun etti.
Bir animenin yapımında birçok insan yer alır ve çok fazla para el değiştirir. Bir romandan tamamen farklı bir ölçekte. Açıkçası, tüm bunları sadece kendi eğlenceleri için yapmıyorlar, bu yüzden onlar için başarılı olmasını umuyorum.
Bu tamamen kendi zihniyetimle ilgili bir konu, ancak bir gün Grimgar of Fantasy and Ash’in animesini şaşırtıcı derecede objektif bir bakış açısıyla izlediğimi fark ettim.
Neden böyle oldu? Merak ettim. Cevabımı çabucak buldum.
Temelde, işler iyi gitmediğinde, acı ve yalnızlık hissettiğinde bile roman yazdığı sürece mutlu olabilen bir insanım. Sanırım romancı olmak benim için gerçekten bir çağrı. Ama ille de roman yazmak zorunda mıyım? Sanmıyorum.
Zevk aldığım şey, kafamda şunu veya bunu hayal etmek ve sonra bunu bir şekilde yakalamak. Bu ister manga, ister film, resim, müzik olsun, sanırım her şey olabilir.
Ancak, bir kalem ve kağıdınız varsa, hatta bugünlerde sadece bir bilgisayarınız varsa, yazabilirsiniz. Dahası, bunu başkalarının yardımına ihtiyaç duymadan kendi başınıza yapabilirsiniz. Bu önemli bir nokta.
Her şeyi kendim yapmak istiyorum. Tamamen bana ait bir şey yaratmak istiyorum.
Eminim bunu manga ile tek başına yapan insanlar vardır, ama bu bir roman kadar kolay değil. Resimlere gelince, eğer beni bunu yapmaya iten bir şey olsaydı, onlarla çalışabilirdim. Müziği, daha doğrusu şarkıları denedim ama kendi sesimden nefret ettim. Sesimle şarkılarım hayal ettiğim gibi çıkmıyordu. Bunun çaresi yok.
Çeşitli faktörler nedeniyle, tamamen kendi başıma başlayıp tamamlayabileceğim romanları seçtim. Bu arada, romanlarda bile, kitabın basımını düşündüğünüzde, işin içinde editör ve tasarımcılar, düzeltmenler ve illüstratör de var. Ancak ilk taslağın tamamen romancıya ait olduğuna inanıyorum.
Bu yüzden ilk taslağımı mümkün olduğunca az değiştiriyorum. Düzeltme yaptığım neredeyse tek zaman, editörüm ya da düzeltmenler bir hata ya da çelişkili bir şey fark ettiğinde ve buna ihtiyacım olduğunu hissettiğimde oluyor. Romanlarım sadece ve sadece bana aittir ve işte bu yüzden romancı olmayı seviyorum.
Bu nedenle, romanlarımı benim için kitap haline getirenlere çok minnettarım. Bu kadın ve erkeklerin yeteneklerine büyük saygı duyuyorum.
Grimgar of Fantasy and Ash’in animesinin benim romanıma dayandığı doğru, ancak doğal olarak benim romanım değil. Yönetmen Nakamura ve diğer pek çok kişinin birlikte çalışarak yarattığı bir şey. Kesinlikle bana ait değil. Anime harika bir şeye dönüşürse, bu başarı onu yaratan insanlara aittir. Ben sadece orijinal kaynak materyalleri sağladım. Anime tamamen onların eseridir.
Onların harcadıkları inanılmaz emeği, geliştirdikleri becerileri ve anime yaratırken kullandıkları nadir zevk anlayışını doğrudan ve dolaylı olarak görebileceğim bir konuma geldim. Grimgar of Fantasy and Ash animesi için en büyük beklentilere sahip olan ve aynı zamanda onu dört gözle bekleyen kişilerden biriyim.
Eğer romanım orijinal bir eser olmasaydı, bu beklentilere ve beklentilere sahip olma şansım olmazdı. Bu bir gerçek. Geniş anlamda, bunun nedeni yaratıcılardan biri olmam olabilir. Eğer animenin başarılı olması için yapabileceğim bir şey varsa, bunu memnuniyetle yaparım. Ama aslında ben bir roman yazarıyım ve anime benim romanım değil. Zihnimde ikisi arasında kesin bir ayrım yaptığım için animeyi büyük beklentilerle bekleyebiliyorum ve dört gözle bekliyorum.
Bu benim için bir ilk deneyim ve bu konuda sakin olmakta zorlanıyorum, ancak görünüşe göre Grimgar of Fantasy and Ash animesinin şanslı izleyicilerinden biri olabileceğim. Konumum nedeniyle yapım sürecine bir göz attım (ki bu benim için de inanılmaz eğlenceliydi; senaryo, storyboardlar, taslaklar, her şey, hepsi inanılmazdı) ve bu yüzden şunu kesin olarak söyleyebilirim: Gerçekten, gerçekten, gerçekten harika bir anime olacak!
Sayfalarım bitti.
Editörüm K-san’a, Eiri Shirai-san’a, diğerlerinin yanı sıra KOMEWORKS’ün tasarımcılarına, bu kitabın üretiminde ve satışında yer alan herkese ve son olarak şu anda bu kitabı elinde tutan sizlere en içten takdirlerimi ve tüm sevgilerimi sunuyorum. Şimdi, bugünlük kalemimi bırakıyorum.
Umarım tekrar görüşürüz.
Ao Jyumonji
