Uyandığımda, Gobukichi-kun’un bir [Evrim (Rütbe Yükseltme)] geçirdiğini ve bir ogreye dönüştüğünü keşfettim.
Geçenlerde bir Hind ayısını tek başına öldürmeyi başardı, bu yüzden yakında Rütbe Atlayabileceğini düşündüm.
O da normal bir deve dönüşmedi, ama bir [Varyant] oldu.
Teninin rengi “Koyu Metalik Kırmızı” idi.
Vücut rengi Kızıl Ayı’nınkine benziyordu. Bana [[Ateş Tanrısı]’nın İlahi Koruması]’na sahip olduğunu söyledi, bu yüzden kırmızı ten rengi [[Ateş Tanrısı]’nın İlahi Koruması]’na sahip olduğunun bir kanıtı gibi görünüyor.
Kızıl ayı gibi [[Ateş Yarı Tanrısı]’nın İlahi Koruması]’na sahip olduğu için ona ateş üfleyip üfleyemediğini sordum, sonra sanki bir alev makinesiymiş gibi tanıdık bir ateş nefesi üfledi.
Muhtemelen bir [Varyant]’a dönüştü çünkü [Ateş Ruhu Taşı] çivili yanan hilal balta ve Kadife’nin mirasından gelen sihirli bir eşya olan [Şeytani Sıcaklığın Kafa Kesen Baltası] gibi ateş manipülasyon yetenekleri olan silahları kullanmayı tercih ediyor.
Ayrıca, derisinin metalik bir parlaklıkla parlamasının nedeni [[Ateş Tanrısı]’nın İlahi Koruması]’na ek olarak [[Savaş Tanrısı]’nın İlahi Koruması]’na sahip olması gibi görünüyor, ya da Gobujii öyle diyor. Koluna hafifçe dokunduğumda metalik bir çınlamayla karşılık verdi.
Gobujii’ye “İki ilahi koruma almak inanılmaz, değil mi?” diye sorduğumda, “O kesinlikle anormal, ancak senin kadar anormal değil” dedi.
Gerçekten mi?
Daha sonra, sabah antrenmanını yönetirken Gobukichi-kun, bir dev olmasına rağmen biraz çekici bir gülümsemeyle bana “Goburou, hadi birlikte bir antrenman yapalım” dedi. Benim izlenimim: Gobukichi-kun çok güçlendi.
Yaklaşık 2m ve 80cm boyunda, benden 30cm daha uzun, koyu metalik kırmızı bir cilde ve kaslı bir vücuda sahip, yetenekleri kullanmadan temel özelliklerimde fiziksel güç, dayanıklılık, dayanıklılık vb. konularda beni kolayca geçti.
Vücudumun temel özellikleri her yemek yediğimde [Emilim] ile güçlendiriliyor ve bunun da ötesinde ben bir [Nadir Tür]’üm, bu yüzden fiziksel hünerde bir [Varyant] olan Gobukichi-kun’a kaybedeceğimi düşünmemiştim, ancak sonuçta yapı tahsisi nedeniyle saf fiziksel hüner açısından kaybettim.
Basitçe söylemek gerekirse, eğer ben puanlarımı fiziksel gücüm, dayanıklılığım, dayanıklılığım, zekam vb. arasında eşit olarak paylaştıran çok yönlü bir tip isem, Gobukichi- kun puanlarını yakın dövüşle ilgili istatistiklere yoğunlaştıran öncü bir uzman tiptir. Sadece kaslarımızın büyüklüğündeki farka bakarak bile bu kadarını söyleyebiliriz.
Bununla birlikte, yine de kazandım çünkü göğüs göğüse dövüş teknikleri açısından onu geçtim. Başa baş bir maç oldu, Gobukichi-kun kesinlikle değerli bir rakip.
Tartışmayı bitirdikten sonra birbirimizle sıkıca tokalaştık ve gözlerimizle konuştuk.
Başlangıçta tek kullanımlık bir piyon olarak kullandığım Gobukichi-kun bu kadar büyüdü, açıkçası bu kadar güçlü olacağını beklemiyordum. Şu anda o benim vazgeçilmez sağ kolum ve yakın bir dostum.
Rütbe Atlamasını kutlamak için ona bazı ekipmanlar ayarladım. Ana silahı devasa savaş baltası tipi sihirli eşya [Şeytani Sıcaklığın Kafa Kesen Baltası] olarak değişmedi, ancak hobgoblin olduğu ve iki eliyle tutmak zorunda kalacağı kadar ağır olduğu zamanlara kıyasla dev olduktan sonra birkaç düzine kilogram ağırlığındaki [Şeytani Sıcaklığın Kafa Kesen Baltası]’nı tek eliyle kullanabiliyor, bu yüzden onu bir kez daha bir kalkanla donattım.
Ona verdiğim kalkan, [Kara Devin Doğrama Tahtası] olarak bilinen, siyah demir duvar benzeri sağlam bir kule kalkanı.
Kadife’nin mirasından gelen sihirli eşyalardan biriydi, aynı zamanda savaş baltası gibi [Kadim] Dereceli bir sihirli eşyaydı.
Yetenekleri [Ağırlık Azaltma], [Dayanıklı] ve [Darbe Yansıtma], ayrıca son derece sağlam. Gobukichi-kun bu eşyalarla donatıldıktan sonra, savunmasını aşmak benim için bile oldukça zor olacaktır.
Zırhı benim ipliklerimden, Hind ayılarının kürklerinden ve Velvet’in mirasından Gobukichi-kun’a uyacak şekilde özelleştirilmiş [Eşsiz] Dereceli bir metal zırhtan yapılmıştır.
Evet, yeni ekipmanını giydikten sonra büyük bir güç hissi yayıyor, hayır, daha çok absürt bir güç gibi.
Çift ağızlı devasa savaş baltasını bir elinde bir ağaç dalını tutar gibi hafifçe tutmasına rağmen, yine de onu ustalıkla kullanabilen deneyimli bir savaşçı hissi veriyordu.
Devasa vücudunun dörtte üçünü kaplayan siyah, devasa ve sağlam kule kalkanının düşmanlarının tüm saldırılarını engellediğini hayal etmek kolay ve ona verdiğim destek sihirli eşyalarına ek olarak, Kızıl ayının kürkünden yaptığım uzun paltomla kıyaslanamasa da, ona bir Hind ayısının dayanıklı kürkünden yaptığım uzun bir palto ve deri zırh tipi bir sihirli eşya verdim, insan olsaydım savaşmak veya karşılaşmak istemeyeceğim bir varlık haline geldi.
Tam teçhizatlı Gobukichi-kun’un yaydığı güç aurası kesinlikle bir ogre olduğum zamanki benden daha yüksekti. Ekipmana rağmen, oldukça şiddetliydi. Kendimle karşılaştırmanın zor olduğu gerçeği de var.
Bununla birlikte, tamamen zırhlı figürü o kadar güçlüydü ki, başkalarına “hangi ağır silahlı birliktensin?” diye sorma dürtüsü verdi, o kadar harikaydı ki, bir saat boyunca kalıp sadece ona bakmak istedim.
Ben bile onun bakışlarıyla buluşmak için yukarı bakmak zorunda kaldım, peki bir insanın bakış açısından nasıl görünecek? Hayal etmesi kolay.
Günün geri kalanını madenin içinde çeşitli ufak tefek işler yaparak geçirdim.
Elfler henüz şehvetlerine yenik düşmediler, bu yüzden hala hapisteler. Bunun nedeni gurur duygularının arzularını bastırması olabilir, ya da belki de ırksal biyolojilerinin şehvete karşı bir direnci vardır, ya da belki her ikisi de?
“İşte bu yüzden Gobujii, her saat buraya gelmeyi bırak…”
