Zaman zaman, benim için ideal oyunun ne olduğunu merak ediyorum. Çok fazla RPG oynadım. Yani o türden bir oyun olabilir mi?
Benim üzerimde güçlü bir etki bırakanlar Dragon Quest III ve V, Final Fantasy II, IV ve VII ile Romancing SaGa ve ayrıca MMORPG’ler Ultima Online ve EverQuest’tir sanırım. Listelediklerimle aynı türde veya onlardan gelişen türde RPG’ler bugün hala üretiliyor, ancak sanki bir evrim yolunu izlemekten ziyade, artan bir derinlik veya belki de dar alt kategorilere bölünme yolunu izliyorlar.
Dahası, MMORPG’ler söz konusu olduğunda, World of Warcraft dünyayı kasıp kavurdu ve sonraki oyunların zayıflıklarını telafi etmenin ve formülü geliştirmenin yollarını bulmasıyla, bana neredeyse mükemmelleştirilmiş gibi geliyor ve yapılabileceklerin sınırlarını görüyoruz.
Dragon Quest, Final Fantasy ve ilk MMORPG’lere ilk dokunduğumda, gözlerimin önünde yeni bir dünyanın genişlediği hissine kapıldım. Kendi küçük, dar dünyam anında genişledi ve ben de içine adım attım. Gördüğüm ve duyduğum her şey yeniydi ve ayrılmak istemedim. Nitekim kendimi oraya kapattığım bir dönem oldu.
Beni o zamanki gibi hissettirmek için ne tür bir oyun ortaya çıkmalı? Bu, teknolojinin ilerlemesiyle ortaya çıkabilecek bir şey mi? Ya da mevcut unsurlar birleştirilerek yeni bir oyun türü yaratılabilir mi? Daha önce hiç kimsenin hayal etmediği oyunlar yaratan bir kişi aniden ortaya çıkacak mı?
Bu konuda ne kadar düşünürsem düşüneyim, hiçbir zaman bir cevaba ulaşamıyorum. Belki de dünyamın sınırları bir daha asla bir oyun tarafından genişletilmeyecek.
Ama neyse ki romanlarım var. Benim gibi birinin yazabileceklerinin sınırları var ve yeteneksizliğim ve deneyimsizliğim nedeniyle yazdığım hiçbir şey istediğim gibi olmuyor ve bırakın tam bir adım atmayı, yarım adım bile atmakta zorlanıyorum.
Belirli bir roman yazmaya çalıştığımda, her zaman cesaretimi kaybediyorum. Bunu yazabilecek kapasitede miyim? Benim için çok mu fazla?
Yine de bir şekilde yazmaya devam ediyorum ve bu süre içinde çaresiz kalıyorum. Yazmayı bitirdiğimde geriye dönüp baktığımda, arkamda bir yol olduğunu görüyorum. O zaman, tüm bu yolu yürüdüğümü görebiliyorum.
Sayfalarım bitti.
Editörüm K’ya, Eiri Shirai-san’a, KOMEWORKS’ün tasarımcılarına ve diğerlerine, bu kitabın üretiminde ve satışında yer alan herkese ve son olarak, şu anda bu kitabı elinde tutan sizlere en içten takdirlerimi ve tüm sevgilerimi sunuyorum. Şimdi, bugünlük kalemimi bırakıyorum. Umarım tekrar görüşürüz.
Ao Jyumonji
